Двојна неволја / Double trouble

Минатиот викенд немавме многу работа од дома, па решивме малку да одмориме. Посебно што во Премиер лигата се играа интересни натпревари кои одлучуваа за титулата. И посебно што дома имаме страсен навивач на Манчестер Јунајтед. Па си викнавме и гости дома на гледање фудбал, пиво и грицки, и се разбира, ручек. Димса бил на гости досега, и иако сме јаделе сто пати заедно досега, никогаш јас не сум готвела. Па морав да се покажам како добра домаќинка.

Со толку свежо овошје на пазар едноставно морам да ги испразнам резервите од замрзнатото. Барајќи рецепт за капините што ги наумив, наидов на супер лесен рецепт кој може да се искористи со секаков тип на овошје. Само ми требаше повод за да направам доза која ќе се дојаде.

И додека фудбалските навивачи уживаа на двата екрани гледајќи ги натпреварите, јас останав сама со избор да читам манга на мобилниот телефон или да се фрлам на готвење. Хмм...
Планот беше да се готви за четворица, за нас двајцата, за Димсата и за Марица која требаше да дојди после работа. А Марица е специфична кога е во прашање храна, па морав да искомбинирам од се’ по малку - полнети пиперки, печени компири и таратур и се разбира, мафини. Само требаше се’ да се синхронизирам за да се испече се’ на време.

Среќа почнав од порано со ручекот. Со надеж дека храната ќе е ни премалку ни премногу, решив да направам два вкуса на мафини по половина доза, бидејќи некој не сака овошје (go figure) Компирите ионака се печеа некое време, таман да ги припремам двете смеси мафини и да ги испечам заедно. Во правањето на чоколадните имам веќе и повеќе од доволно пракса, а за мафините од капини помогна тоа што одбрав лесен рецепт - бела ванила смеса, со капини и бело чоколадо. И нели изгледаат прекрасно, а пак колку беа вкусни.

Морам овде да признаам дека сакам да пробувам рецепти за да ги изменам подоцна. Овој рецепт испадна многу вкусен, но наредниот пат ќе морам да изменам или исфрлам нешто. Белото чоколадо беше чист промашај, зашто се спушти долу и направи слој од крцкава прозирна смеса. Можеби беше до квалитетот на белото „чоколадо“ или мојата силна рерна, но сигурно наредниот пат нема да го користам. Втора утка беше што не ги намастив чашичките, па колку што беше забавно да се отстранува и грицка хартијата, толку беше и напорно наредниот ден.

Натпреварите завршија, за наша жал во корист на Манчестер Сити, а муабетите за политика ни го скратија времето за гледање на филмче. И иако и гостинот и ние со него си пројдовме супер, а и храната беше супер, со мафините се намачивме. Заклучивме, следниот пат или ќе набавам подобри калапи, или нема мафини за десерт ,) Значи, Џиле, сега знаеш што сакам на поклон ,)

Last weekend we didn't bring work home, so we decided to give ourselves a break. Especially that there were interesting games in the Premier League that weekend that were deciding the title. And especially that someone is a passionate Man United fan. So we invited some guests to watch the games at home, with some beer and snacks, and of course, for lunch. Dimsa has already been a guest of mine, and though we've eaten together hundreds of times, I've never cooked for him before. So I had to present myself as a good hostess.
With all the fresh fruit on the market at the moment I simply have to empty my frozen reserves. While looking for a recipe with blackberries that I had in mind, I found an easy one that can be used with any kind of fruit. All I needed was an occasion for making a full dozen of muffins that will actually be eaten.
Since the two football fans were enjoying the games on the two screens, I was left with a choice to either read manga on my mobile phone or start with the cooking. Hmm....
The plan was to cook for four - the two of us, Dimsa and Maritza, who was going to come after work. And Maritza is very specific when it comes to food -  so I had to combine a few things - stuffed peppers, baked potatoes and taratur and, of course, muffins. I just had to synchronize everything so it could've been baked on time.
Luckily I started early with preparing lunch. Hoping that the food would be not too little and not too much, I decided to make two muffin tastes, half a dozen each, because someone doesn't like fruit in their sweets (go figure). The potatoes where baking for some time, enough for me to prepare the two muffin mixtures and bake them together. I'm pretty used to making the chocolate muffins, and for the blackberry muffins I chose an easy recipe - white vanilla mixture, with blackberries and white chocolate. And they sure looked wonderful, and they tasted wonderful.
But I have to admit I like to try out recipes so that I can adapt them later. This one was very tasty, but the next time I'll have to change it and leave something out. The white chocolate bits were failure, because they ended up on the bottom and made a crunchy transparent layer. Maybe it was because of the quality of the "chocolate" or my oven, but I definitely won't use it the next time. The second failure was that I didn't grease the cups, so though it was fun to peel off and nibble on the paper that day, it was very annoying the next day.
The games were over, sadly in favour of Manchester City, Maritza didn't show up, and the talks about politics had shorten our time for watching movies afterwards. And although we had fun time with our guest, and the food tasted good, we had a tough time with the muffins. The conclusion - either I'll get better muffin liners or no muffins for desert ,) So, G-le, you know now what to get me for a present ,)

Девет од дванаесет / 9 of 12

Кога бев мала, имавме две дрва вишна во дворот. И се разбира, се преработуваа во замрзнати за колачи, слатко и сокче. И си го сакам вкусот уште од мала. Да не зборувам за сите лиснати и кремасти слатки кои ме „ловат“ само со фактот што имаат вишни во нив. Како Double кроасанот на 7Days. Можеби и дел од успешност на врската со Џиле ни е заедничката љубов кон вишните. ;)

Забележавме по дома дека не јадеме доволно овошје, но затоа никогаш не недостасува чоколадо. А овошјето, кое обично е во форма на банана или јаболко се јади толку споро, што практично се расипува. Затоа, кога готвам, ќе ископам од некаде замрзнато или преработено во компот. Не од тоа „купечкото“, туку од тоа „домашното“ преработено од мајка ми или мајка му на Џиле. И најчесто ископувам вишни. Нам двајцата омилени.

Овојпат планот за гости беше кај Ратка и Тириц, по двоен повод - за посета на Тириц после повторната операција на коленото и, посебно, за радосната вест за приновата која ја очекуваат. Да беше обична посета, веројатно ќе добиеја шише пиво и кеса чипси. (/jk) Вака, морав да испробам нов рецепт. Некаков екстра екстра посебен вкус, што ќе го запамтат со секој залак. Нормално, изборот падна на чоколадо и вишни.

Основниот рецепт за мафините од темно чоколадо беше до некаде различен од тој што редовно го правам, а и постапката беше доста поинаква. Пред се’ бараше претходно да се направи смеса слична на чоколадно млеко - млеко со чоколадо и путер, во кое се додаваат изматените јајца. Приготвувањето секогаш ме тера да брцнам прст и да пробам каков е вкусот. Макар да е тоа и чоколадно млеко со путер и тоа горко. Мммммм.....

Остатокот од рецептот - сувата смеса е сличен, со тоа што ја исфрлив солта овој пат. Се бараа и навистина обемна количина на издробено чоколадо и суви вишни (јас искористив кесичка замрзнати исчистени - сакам посочни муфини), па ми дојде многу чудно што во описот на рецептот стоеше 8 мафини. Мене ми се наполнија 12-те чашки, па дури и остана смеса и за 13-та. Веројатно моите "B-sized cups" се премали за големи мафини :(

А колку убаво се испекоа - испукаа од радост. Не можев, а да не пробам. Си означив 3 мафини како „неугледни за носење по гости“, па дури се дрзнав еден да го подотворам и пробам - за секој случај - да не ја отрујам бремената другарка ;) Сепак сакаме Џуниор да е среќен со секое залаче.

Спакувани девет мафини за деветте месеци. На чинија, пешки на раце, преку Партизанска, до лифтот и пред врата, за радосни лица на среќните идни родители. Слатко со богат вкус - Честитка за двајцата.

When I was a little girl, we had two cherry trees in the yard. Of course, we used to freeze them for baking cakes, or turn them into jam and juice. And I love their taste since. Not to say how I love the taste of every puff pastry or creamy desert that I have to try just by having cherries in them. Like the Double croissant from 7Days. Maybe even part of mine and G-le's great relationship is our shared loved for cherries. ;) We have noticed that we don't eat enough fruit around the house, but we are never deprived of chocolate. And the fruit, usually bananas or apples, is used so slowly, that it often goes bad. Because of that, when I cook, I usually "dig out" frozen or stewed fruit. Not the supermarket kind, but the homemade made by my or G-le's mother. And I usually "dig out" cherries. Our favorite.
This time the plan was to visit Ratka and Tiric, with double occasion - to visit Tiric after his second  operation on his knee and more importantly, the joyous news that they are expecting a baby. If it was just a usual occasion, they would've probably gotten a bottle of bear and a bag of chips (/jk). This way, I had to try out a new recipe. Some extra extra special taste, which will be remembered with every bite. And what better way to do so, than with chocolate and cherries.
The base dark chocolate muffin recipe was somewhat different from the one that I usually make, and so was preparation process. First of all, I had to make a sort of a chocolate milk - milk with chocolate and butter, with added eggs, beaten. Food preparation always makes me dipping a finger and tasting. Even if it is a bitter chocolate milk with butter. Mmmmm....
The rest of the recipe - the dry mix, was similar, but I discarded the salt this time - it was bitter enough. The recipe required quite a lot of coarsely chopped chocolate and dry cherries (I used a bag of pitted and frozen - I prefer moist muffins), so I found it odd that the description was for 8 large muffins. I filled the 12 cups, and even had a mixture for a 13th left. Probably my "B-sized cups" were too small for large muffins. :(
And just how good they were when baked - all puffed from joy. I couldn't resist to try them. So I declared 3 muffins as "unattractive to be given as a gift", and even presumed to open and try one - just in case - wouldn't want to poison a pregnant friend ;) We want for Junior to be happy with every bite, at least.
Nine muffins prepared for the nine months of carrying. On a plate, on foot, across Boulevard Partizanski Odredi, up the elevator and at the door, to meet the happy faces of the lucky future parents. Sweet and tasty - Congratulations to both of them.